Boekreview | Lijmen – Mirjam Schippers

Toen ik mijn vorige blog had leerde ik Mirjam kennen en op een gegeven moment kregen we mailcontact en vorig jaar hebben we elkaar voor het eerst ontmoet. Toen 2 jaar geleden haar eerste boek uitkwam kocht ik die en nu is er net weer een boek van haar verschenen. Dit keer hoefde ik hem niet te kopen want kreeg ik hem van haar. Diezelfde week las ik het boek nog uit en nu heb ik een review voor jullie.

Nikki Bakker zit in havo 4. Ze geniet van gezelligheid met klasgenoten en trekt veel op met haar beste vriendin Lynn. Dat ze sinds kort verkering heeft met Tim, de liefste en leukste jongen van de hele school, maakt haar helemaal gelukkig. Maar waarom voelt ze zich steeds zo moe en heeft ze steeds minder energie om leuke dingen te doen? Door Nikki’s vermoeidheid met onbekende oorzaak komen haar relaties op spanning te staan: Lynn begrijpt niet waarom ze het niet ziet zitten om samen naar school te fietsen of zomaar wat af te spreken. Maar vooral is Nikki bang om Tim te verliezen: hij zal toch wel een keer genoeg krijgen van een vriendin die altijd maar moe is? Pas als Nikki’s angst werkelijkheid wordt ontdekt ze dat er Eén is, Die wat gebroken is, weer heel kan maken. Is het niet te laat om kapotte relaties weer te lijmen?

Nikki, de hoofdpersoon van dit boek heeft heel veel last van vermoeidheid en gaat naar de dokter. Hij geeft haar de diagnose pfeiffer maar ze wordt alleen maar zieker. Ondertussen heeft ze verkering met de leukste jongen van de school en daar is ze ontzettend blij mee. Maar ze is bang dat hij niet bij haar zou blijven omdat ze zo ziek is. Ze voelt zich steeds zieker maar probeert voor de mensen om haar heen zich heel groot te houden. Uiteindelijk blijkt ze toch wat anders te hebben. De relatie met haar vriendin en haar vriend komen onder druk te staan en lijken het uiteindelijk niet meer te houden. Ze leert langzaamaan weer op God te vertrouwen en ze krijg weer zekerheid voor de toekomst.

Het boek was voor mezelf af en toe best wel een herkenning. Haar strubbelingen met haar gezondheid maar ook het groot houden voor de mensen om haar heen. Op het begin en soms nog steeds probeer ik me heel groot te houden. Alleen maar omdat ik niet als zeur over wil komen. Niemand vind het tenslotte leuk als er iemand is die constant loopt te zeuren. Maar ook mensen om je heen die niet lijken te begrijpen waar je door heen gaat. Ja, herkenning was er wel!

Ik vond het een mooi boek. Ik heb er om kunnen lachen en soms kon ik wel huilen (ik huil super snel) van ontroering. Het zit allemaal in het boek en dat is altijd heel fijn!

Lieve Mirjam, ik vond je boek fantastisch om te lezen! Ik ben trots op je en hoop dat je nog veel boeken blijft schrijven!