Recensie | De leesclub aan het einde van de wereld – Sophie Green
Het is al weer even geleden dat ik een recensie heb geschreven dus het werd weer eens tijd vond ik. Deze week las ik het boek De leesclub aan het einde van de wereld en ik was zo over het boek te spreken dat ik besloot er een recensie over te schrijven. En zie je die cover trouwens? Dat was een van de redenen waarom ik het boek mee nam. Zo mooi!
over de leesclub aan het einde van de wereld
In de Australische outback wordt het leven beheerst door twee seizoenen: de maanden waarin het regent en de maanden waarin de droogte heerst. Het bestaan op de uitgestrekte boerderijen is hard, en geïsoleerd. Het is 1987, en er bestaan nog geen mobiele telefoons of internet. De mensen in dit weidse maar onverzoenlijke land zijn op zichzelf aangewezen. Sybil runt samen met haar man hun boerderij Fairvale Station. Als ze ziet hoe haar schoondochter Kate worstelt met de eenzaamheid, smeedt ze samen met haar oudste vriendin en flying doctor Rita een plan: een leesclub. De Amerikaanse Della, die op een naburige boerderij werkt, en Sallyanne, die in het dichtstbijzijnde stadje (bijna twee uur verderop) woont, maken de groep compleet. Twee keer per jaar overbruggen vijf vrouwen de immense afstanden die hen scheiden om samen te praten over boeken, hun geheimen en hun dromen – en zo ontstaat een vriendschap die hun levens verandert.
mijn mening
Tijdens een rondje in de bibliotheek kwam ik dit boek tegen en de titel en de cover spraken me direct aan. Ik lees regelmatig een algemene roman maar vind het altijd wel spannend wat ik ga vinden. Zo gebeurt het dus wel eens dat ik halverwege een boek stop omdat ik toch vindt dat ik niet verder kan lezen. Maar dat was bij dit boek helemaal niet aan de hand. En ik heb echt genoten van het boek.
Omdat veel boeken zich vaak in Amerika of Engeland afspelen is een verandering van locatie wel eens leuk. Ik probeer wat meer boeken te lezen die zich ergens anders afspelen maar zo gemakkelijk is dat nog niet. Dit boek speelt af in de wildernis van Australië en heeft er voor gezorgd dat het land nog wat hoger komt te staan op mijn lijstje “landen die ik ooit wil bezoeken”.
Maar niet alleen de locatie ook over het verhaal ben ik ontzettend enthousiast. Allereerst omdat het over boeken gaat natuurlijk. Het is leuk om te zien wat voor boeken mensen in de jaren 70-80 lazen maar ook de vriendschappen die kunnen ontstaan door de liefde van boeken. Het verhaal wordt vertelt van uit het oogpunt van de vijf dames en hoewel je zou verwachten dat dat best wel eens verwarring zou geven viel dat best wel mee. Wellicht was het nog beter geweest als er boven het hoofdstuk had gestaan over wie het ging, maar mij ging het best goed af om het te volgen. Alle vijf de dames hebben ook een ander verhaal waardoor het complete plaatjes ook veel interessanter is.
Het verhaal is over verschillende jaren verspreid en het leuke is, is dat er bij elk nieuw jaar eerst een rijtje met belangrijke data staat. Het gaat dan om belangrijke gebeurtenissen die in dat jaar waren over de hele wereld. Deze data worden namelijk ook wel eens in het verhaal gebruikt. Deels is het dus een historische roman maar omdat het niet zo heel lang is geleden merk je daar eigenlijk niet eens zoveel van.
Ik geloof dat ik mijn enthousiasme wel heb over gebracht, toch?
Mijn waardering: *****
De leesclub aan het einde van de wereld | Sophie Green | Uitgeverij de Fontein
Mirjam
19/04/2019 @ 08:49
Oh! Dit lijkt me echt een heel leuk boek. Het doet me ook een beetje aan ons denken 😉 Leuk dat je weer een blog hebt geschreven trouwens, ik mis ze echt. Ik ga zeker eens kijken bij onze bibliotheek of ze deze ook hebben!
Giovanna Jansen
02/06/2019 @ 13:56
Dat klinkt als een leuk boek! En zeker een mooie cover, kan goed begrijpen dat je hem daarom al mee nam. 🙂