Recensie | Dochter van Jesaja – Mesu Andrews
De laatste maanden schrijf ik vooral recensies over engelse boeken, omdat ik die natuurlijk heel veel lees op het moment. Maar met een dichte bibliotheek en boekwinkel begint mijn lijstje met ongelezen engelse boeken flink te slinken en lees ik weer een stuk meer Nederlandse boeken. Daarom vandaag een recensie van een Nederlands boek, namelijk Dochter van Jesaja van Mesu Andrews.

over Dochter van Jesaja
Nadat bijna hun hele familie voor hun ogen is vermoord, wordt het meisje Ishma samen met haar vriendin als buit meegevoerd naar Samaria door Israëlische soldaten. Als ze onverwacht worden vrijgelaten, komt ze terecht in het huishouden van de profeet Jesaja, die Ishma als zijn dochter aanneemt en haar een nieuwe naam geeft: Zibah, tot vreugde van de Heer. In haar nieuwe huis vindt Ishma haar vrolijke karakter weer terug en ze trekt de aandacht van prins Hizkia, een jongeman die vastbesloten is het koninkrijk dat zijn vader bijna heeft vernietigd, weer op te bouwen. Maar haar liefde voor hem brengt haar op een pad waarvan ze hoopte dat ze het voor altijd achter zich gelaten had.

mijn mening
Dochter van Jesaja stond al bijna een jaar op mijn ereader en al die tijd had ik hem niet gelezen. Dus toen ik laatst mijn TBR potje maakte besloot ik deze in het potje te doen. Met nog 2 dagen op de kalender voor mei begon ik in het boek. Het boek is van flinke omvang, 416 pagina’s, dus ik heb dat weekend behoorlijk veel moeten lezen maar het is me gelukt.
Dat het me dus lukte om ruim 400 pagina’s te lezen in twee dagen tijd zegt dus wel wat over het boek. Ik zat redelijk snel in het verhaal en bovenal boeide het verhaal mij heel erg. Bijbels-historische romans vind ik persoonlijk altijd een beetje tricky. Ze zijn vaak heel mooi maar uiteindelijk is vaak een groot gedeelte van het verhaal bedacht door de auteur en dat kan behoorlijk je beeld over een bepaald verhaal vormen. Met dit verhaal is het niet anders. We weten dat Jesaja heeft bestaan en ook de grove lijnen in dit boek over de koningen komen overeen met de verhalen in de bijbel maar het verhaal zelf over Ishma is niet beschreven in de bijbel. Dit doet verder niet af op het boek zelf. De auteur heeft echt wel diepgaand onderzoek gedaan en boven elk hoofdstuk is er een bijbelvers te vinden die bij het hoofdstuk past wat ik echt een goede aanvulling vind en laat zien dat dit verhaal niet zomaar tot stand is gekomen. Ik vond het verhaal zelf echt prachtig beschreven en heb echt genoten van het boek.
Toen ik ergens driekwart van het boek was heb ik me wel echt afgevraagd hoe lang het nog door zou gaan. Het verhaal ging soms voor mijn gevoel in herhaling en daar irriteerde ik me eigenlijk wel een beetje aan. Ook de hoeveelheid personages kon soms een beetje overweldigend zijn. Gelukkig is er in het boek een personagelijst opgenomen waar je dus wel naar terug zou kunnen bladeren mocht dat nodig zijn (vooral handig als je een fysiek boek leest, want op een ereader is dit wat lastiger).
Als je van bijbels-historische romans dan raad ik je zeker aan om dit boek te lezen, het boek heeft mij echt een heel goed beeld gegeven van het leven van Jesaja en hoe het grote kans was om als profeet te leven in de tijd van de bijbel.
Lees jij wel eens bijbels-historische romans? Zo ja, lees je liever over het oude of nieuwe testament?
19/06/2020 @ 07:19
Dit boek staat ook echt op mijn TBR, ik ben groot fan van Bijbels historische romans k denk dat ik het liefst boeken over het oude testament lees, omdat die tijd minder tot m’n verbeelding spreekt dan het nieuwe testament. Dat ‘tricky’ wat je noemt herken ik wel, zeker nu ik zelf ook bezig ben met een Bijbels historische roman 😉