Sport & Fibromyalgie
Sporten en fibromyalgie is niet echt iets wat je bij elkaar zult zetten. Het klinkt ook niet echt logisch. Toch is het mogelijk om fibromyalgie te hebben maar daarnaast ook nog te sporten. Hoe gaat dat in zijn werk, wat doe je dan precies en zijn er ook gevolgen als je hebt gesport?
Toen ik ruim 2 jaar geleden de diagnose kreeg van fibromyalgie kreeg had ik de hoop opgegeven om ooit weer te gaan sporten. Een paar maanden daarvoor was ik bezig met hardlopen en op weg naar de 5 kilometer rennen maar door dat ik zoveel pijn had ging het niet meer. En dus stopte ik. Bij een van de eerste sessies met mijn therapeut werd mij gevraagd wat ik het allerliefste weer zou willen doen. Daar kon ik niets anders dan antwoorden dat ik weer wilde hardlopen.
Door de jaren heen pakte ik het elke keer weer op. Ik rende weer een keertje maar gaf het daarna al weer op. En zo ging het elke keer. Totdat ik in februari weer begon en op dit moment ben ik nog bezig. Het zit nu in mijn routine en ik heb er ontzettend veel plezier in. Maar dat verhaal kennen jullie ondertussen.
Als je fibromyalgie hebt of een andere ziekte die er voor zorgt dat je pijn hebt en/of veel moe bent dan zit het sporten er niet altijd in. Maar soms is het wel mogelijk. Dit is vaak wel in overleg met een therapeut en persoonlijk had ik het ook niet gedaan als ik geen toestemming had gehad van mijn therapeut.
Bij mij is het heel langzaam gegaan en gaat het echt doormiddel van opbouwen. Op mijn dieptepunt kon ik nog niet eens 5 minuten lopen en dus was dat eerst aan de beurt. Ik heb het wandelen op moeten leren bouwen en dat heeft ook redelijk lang geduurd. Het volgende doel was om heel langzaam het hardlopen op te gaan pakken. Maar daar bleef het haken. En duurde ook heel lang voor dat mijn hoofd zo ver was dat ik ging hardlopen. Ik sprak er veel over met mijn therapeut maar ik moest het toch zelf gaan doen. Bij mijn sessie deed ik vaak wel al spieroefeningen om mijn spieren sterker te maken en ook dat ging met opbouwen.
Bij mij gaat opbouwen heel langzaam. Zou je bijvoorbeeld normaal gesproken nu beginnen met het hardlopen met Evy dan zul je over 10 weken 5 kilometer kunnen rennen. Ik ben nu ruim 3 maanden bezig en kan nog niet eens een kilometer rennen. Het gaat ontzettend langzaam en het kost me af en toe best wel wat moeite om het te accepteren maar ik kan niet anders. Doelen moet je constant bijstellen en vooral niet te hoog zetten.
Sinds een paar weken ben ik ook begonnen met wat work-out oefeningen en ook daar is de key opbouwen. Nu is dat in principe bij iedereen, maar ik als fibeomyalgiepatient moet daar nog meer opletten. En het passen op mijn eigen grenzen is ook belangrijk.
Sport & Fibromyalgie, het lijkt in eerste instantie onmogelijk. Maar als je een sport hebt gevonden wat je leuk vind is het niet helemaal onmogelijk. Het stellen van grenzen en daarmee opletten is belangrijk en zorgen dat je het met kleine stapjes opbouwt net zolang totdat je bij je doel bent.