Alleen erop uit
Naar mijn idee kunnen wij de laatste jaren niet meer alleen zijn. We moeten altijd wel iets of iemand ons heen hebben. Of in elk geval geluid. Zit je in de bus gaan al snel de oordopjes in je oren en ook als je aan het werk bent moet je geluid hebben. En eerlijk, daar ben ik ook schuldig zijn. Ik vind het fijn om geluid om me heen te hebben. Want stilte is toch wel heel erg stil. Toch is stilte soms juist heel erg fijn. Of in elk geval geen directe mensen naast je met wie je gesprekken moet voeren of dingen moet doen. En hoewel er heel wat mensen roepen dat ze graag eens wat alleen willen doen gebeurt dat niet heel vaak.
Als introvert persoon laad ik op van alleen zijn. Ik vind het heerlijk om op de bank te zitten met een boek en niemand om me heen. Stop mij een hele dag bij een grote groep mensen en ik ben kapot aan het einde van de dag. Het hele dag converseren kan ik gewoon niet.
Activiteiten in mijn eentje doen daarentegen is toch weer wat anders. Het voelt en lijkt gek om in je eentje in een restaurantje te zitten. Winkelen in mijn eentje gaat prima want kan prima voor mezelf beslissen of iets leuk staat ja of nee, maar of ik dan ergens naar innen zou stappen om wat te drinken? Niet zo heel snel.
Neem bijvoorbeeld vorige week. Ik ben lid van een bibliotheek en moet daarvoor altijd het water over. Al heel wat keren ben ik langs een leuk ogend koffiecafeetje gefietst. Toen ik daar laatst weer voorbij reed had ik eigenlijk wel zin in lekkere kop koffie en bijbehorend stukje taart. Ik dacht dat doe ik wel even. Toch fietste ik er voorbij om een stukje verderop te stoppen en er nog een keer over na te denken. Ik twijfelde zo ontzettend en deed het niet. Daar heb ik best wel spijt van gekregen.
Aan de ene kant had ik echt zin in beetje me-time en gewoon lekker in mijn eentje ergens van te genieten. Maar aan de andere kant was de drempel zo ontzettend hoog om daar in mijn eentje naar binnen te stappen. En nog steeds baal ik er van dat ik toen niet naar binnen ben gegaan.
Iets wat ik ook al heel lang wil is in mijn eentje er een paar dagen op uit. Het liefst zou ik dan naar bijvoorbeeld London gaan om daar lekker de stad op eigen tempo te bekijken en met een boek op een bankje langs de Thames of in het park te zitten. Maar een 2 dagen in Nederland lijkt me ook helemaal prima. Lekker in een hotel. Overdag wat dingen bekijken en doen en ’s avonds in bed Netflixen ofzo. Maar echt op de een of andere manier is de drempel zo hoog. Terwijl er genoeg mensen van mijn leeftijd in hun eentje met hun backpack naar de andere kant van de wereld vliegen.
Ik ben er nog steeds niet over uit wat die drempel is en ben van plan de rest van het jaar dat eens uit te gaan zoeken en er echt daadwerkelijk eens in mijn eentje op uit te gaan. Ik ben benieuwd of het nou echt zo fijn is.
Doe jij graag dingen in je eentje?
Mirjam
09/06/2017 @ 07:29
Dit is best wel herkenbaar ja! Alleen erop uitgaan is heerlijk, maar aan de andere kant is het ook fijn in je ervaring met iemand te kunnen delen. Zo wil ik graag naar Amerika en aan de ene kant vind ik het prima om dat allrrn
Mirjam
09/06/2017 @ 07:32
Men… reacties typen op mn mobiel is moeilijker dan ik dacht :p. Maar alleen naar de USA lijkt me prima, maar ik weet nog van mijn eerste ervaringen in Engeland (5 weken ‘alleen’) dat het ook lastig is, omdat anderen jouw ervaring niet kennen of begrijpen. Hoewel ik ook denk dat een paar dagen wel anders is dan een paar weken of zelfs jaren. Ik hoop dat je de drempel over kunt stappen, want aan de andere kant is het vaak ook echt de moeite waard!
Liefs,
Mirjam